شماره ٤٢٩: من از جور و جفاى دلبران ديوانه خواهم شد

من از جور و جفاى دلبران ديوانه خواهم شد

ز خويش و آشنا از دست دل بيگانه خواهم شد

ز بس کافسانه خود با در و ديوار مى گويم

به رسوايى ميان مردمان افسانه خواهم شد

چو ديدم خال و خط آن پرى رو را به دل گفتم

گرفتار ار شوم در دام او، زين دانه خواهم شد

ملامت گو، به رسوايى مترسان هوشياران را

که من بى پا و سر در کوى او مستانه خواهم شد

به دل گفتم چرا بيوفا، گفتا برو، خسرو

گذر از من که من در خدمت جانانه خواهم شد

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.