رباعی شماره ۲۱۹
ای هرچه صدف بسته‌ی دریای لبت
وی هرچه گهر فتاده در پای لبت
از راهزنان رسیده جانم تا لب
گر ره ندهی وای من و وای لبت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- ای ذکر تو مانع تماشای تو دوست
- نایی ببرید از نیستان استاد
- از عهد مگو که او نه بر پای منست
- اندر سر من نبود جز رای صلاح
- ای همچو خر و گاو که و جو طلبت
نظرات نوشته شده