رباعی شماره ۳۹۷
گویند بیا به باغ کانجا لاغ است
نی زحمت نزهت و نه بانگ زاغ است
اندر دل من رنگرز صباغست
کاندر پر هر زاغ از او صد باغ است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- بلبل آمد به باغ و رستیم ز زاغ
- ای آنکه چو آفتاب فرداست بیا
- ای بنده‌ی سردی به زمستان چون زاغ
- هرچند شکر لذت جان و جگر است
- یاری که غمش دوای هر بیمار است
نظرات نوشته شده