رباعی شماره ۴۰۱
لطف تو جهانی و قرانی افراشت
وین تعبیه‌های خود به چیزی ننگاشت
یک قطره از آن آب در این بحر چکید
یگدانه ز انبار در این صحرا کاشت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- در عشق هر آن که برگزیند چیزی
- ای خرمنت از سنبله‌ی آب حیات
- دلدار به زیر لب بخواند چیزی
- تو کان جهانی و جهان نیم جو است
- از شبنم عشق خاک آدم گل شد
نظرات نوشته شده