رباعی شماره ۴۸۹
آن کس که بر آتش جهانم بنهاد
صد گونه زبانه بر زبانم بنهاد
چون شش جهتم شعله‌ی آتش بگرفت
آه کردم و دست بر دهانم بنهاد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- آمد بت خوش عربده‌ی می‌کشیم
- افکند مرا دلم به غوغا و گریخت
- تا مهر نگار باوفایم بگرفت
- عشقت به دلم درآمد و شاد برفت
- هین وقت صبوحست میان شب و روز
نظرات نوشته شده