رباعی شماره ۸۵۰
هر کو بگشاده گرهی می‌بندد
بر حال خود و حال جهان میخندد
گویند سخن ز وصل و هجران آخر
چیزیکه جدا نگشت چون پیوندد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- می‌آ ید یار و چون شکر میخندد
- چون آتش میشود عذارش به سخن
- عشقی دارم پاکتر از آب زلال
- ای یوسف جان ز حال یعقوب بپرس
- با دل گفتم اگر بود جای سخن
نظرات نوشته شده