رباعی شماره ۹۷۴
آمد آمد ترش ترش یعنی بس
میپندارد که من بترسم ز عسس
آن مرغ دلی که نیست در بند قفس
او را تو مترسان که نترسد از کس
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- با من ترش است روی یار قدری
- با دل گفتم که دل از او جیحونست
- هان ای دل خسته وقت مرهم آمد
- روز محک محتشم و دون آمد
- صبح آمد و وقت روشنائی آمد
نظرات نوشته شده