رباعی شماره ۹۸۲
دلدار چنان مشوش آمد که مپرس
هجرانش چنان پر آتش آمد که مپرس
گفتم که مکن گفت مکن تا نکنم
این یک سخنم چنان خوش آمد که مپرس
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- هستم ز غمش چنان پریشان که مپرس
- دارد به قدح می حرامی که مپرس
- رویم چو زر زمانه می‌بین و مپرس
- دی از تو چنان بدم که گل در بستان
- هان ای دل خسته وقت مرهم آمد
نظرات نوشته شده