رباعی شماره ۱۶۹۵
ای آنکه ز حال بندگان میدانی
چشمی و چراغ در شب ظلمانی
باز دل ما را که تو میپرانی
آخر تو ندانی که تواش میخوانی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- ای آنکه مرا دهر زبان میدانی
- ای دوست به حق آنکه جان را جانی
- ای عشق تو عین عالم حیرانی
- هر خانه که بی‌چراغ باشد ای جان
- ای ماه چنین شبی تو مهوار مخسب
نظرات نوشته شده