رباعی شماره ۱۷۶۲
ای هیزم تو خشک نگردد روزی
تا تو فتد ز آتش دلسوزی
تا خرقه‌ی تن دری تو بی‌دل سوزی
عشق آموزی ز جان عشق آموزی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- دی بود چنان دولت و جان افروزی
- ای آنکه رخت چو آتش افروخته‌ای
- ای روی تو کعبه‌ی دل و قبله‌ی جان
- ای ماه چو ابر بس گرستم بی‌تو
- آن تاب که من دانم و تو ای دل سوز
نظرات نوشته شده