رباعی شماره ۱۸۳۴
چون ساز کند عدم حیات افزائی
گیری ز عدم لقمه و خوش می‌خائی
در می‌رسدت طبق طبق حلواها
آنجا نه دکان پدید و نه حلوائی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- ما را می کهنه باید و دیرینه
- با عشق روان شد از عدم مرکب ما
- در دست اجل چو درنهم من پائی
- رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین
- در باغ درآب با گل اگر خار نه‌ای
نظرات نوشته شده