غزلستان
فال حافظ
جستجو
پربینندهترینها
ورود
انجمن فرهنگی پرسش
محمد تقی بهار و تاثیر او بر ادبیات مشروطه
مشاهده در یوتیوب
غزل شماره ۱۸۳
غزلستان
::
مولوی
::
دیوان شمس - غزلیات
افزودن به مورد علاقه ها
ای دل رفته ز جا بازمیا
به فنا ساز و در این ساز میا
روح را عالم ارواح به است
قالب از روح بپرداز میا
اندر آبی كه بدو زنده شد آب
خویش را آب درانداز میا
آخر عشق به از اول اوست
تو ز آخر سوی آغاز میا
تا فسرده نشوی همچو جماد
هم در آن آتش بگداز میا
بشنو آواز روانها ز عدم
چو عدم هیچ به آواز میا
راز كواز دهد راز نماند
مده آواز تو ای راز میا
آتش
عشق
قبلی
بعدی
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل
اشعار مرتبط
برو برو كه به بز لایق است بزغاله
مقام ناز نداری برو تو ناز مكن
ز بامداد دلم میجهد به سودایی
ماییم فداییان جانباز
ای یوسف خوش نام هی در ره میا بیهمرهی
نظرات نوشته شده
اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.
نظر بدهید
نظر:
ارسال کننده:
ارسال