شماره ١٢٩: لب شيرين تو هر دم شکر انگيزترست

لب شيرين تو هر دم شکر انگيزترست

زلف دلبند تو هر لحظه دلاويزترست

برسرآمد ز جهان جزع تو در خونخوارى

گر چه چشم من دل سوخته خونريزترست

ايکه از تنگ شکر شور برآورد لبت

هر زمان پسته تنگت شکر آويزترست

همچو سرچشمه نوش تو ز بهر سخنم

چشمم از درج عقيقت گهر انگيزترست

نشنود پند تو اى زاهد تردامن خشک

هرکش از درد مغان دامن پرهيزترست

آتشست اين دل شوريده من پندارى

زانکه هر چند که او سوخته تر تيزترست

تا هواى گل رخسار تو دارد خواجو

هر شب از بلبل دلسوخته شب خيزترست

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.