در مدح خاموشى

خاقانى ار زبان ز سخن بست حق اوست

چند از زبان نيافته سودى زيان کشد

گو محرمان بخرده کفن بر کتف کشند

او بر در خداى کفن بر روان کشد

ناى است بى زبان به لبش جان فرو دمند

بر بط زبان و رست عذاب از جهان کشد

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.